Çorum Mutlu Son Masaj Salonu

Eğitemiyorum. Bacaklarımda ve kalça kemiğimde dayanılmaz sancılar oluyor. Merdiven inmem çok zor, çıkmam ise olanaksız. Yalnızca sırtü stü yattığımda rahat ediyorum, ironik, değil mi? Ben hastanede yatarken, Robert bü yü kbabasından kalan parayla şu barı satın almış ve çok iyi iş meydana getirmeye başlamış. Bu hafta, yeni yö neticiye Çorum Mutlu Son Masaj Salonu satacaktı orayı. Neyse, hastaneden çıktım ve artık aklı başında davranmaya karar verdik. Robert gece gü ndü z barında çalışıyor, tü m enerjisini oraya harcıyordu. Bana da her gü n birkaç saat bir fizyoterapist geliyordu.

Ama olup bitenleri unutamıyorduk tabii, aynı şeyleri istemeyi de. Eskisinden farklı kişiler değildik ki. Ve bu dü şü nce, doğrusu, ö lü m dü şü ncesi, durduğu yerde yok olacak değildi. Mevzuyu konuşmuyorduk hiç, konuşmak olanaksızdı, ama çeşitli biçimlerde ortaya çıkıyordu. Fizyoterapist yeterince gü ç kazandığımı sö yleyince, bir gü n sokağa çıktım. Tek başıma sokaklarda yü rü mek, yeniden düzgüsel bir insan olmak hevesiyle… Ama eve dö ndü ğü mde merdivenleri tırmanmaktan aciz olduğumu anladım. Bü tü n ağırlığımı tek bacak ü stü ne verip bastığımda, elektrik şokunu andıran korkunç bir acı duyuyordum.

Çorum Mutlu Son Masaj Salonu

Avluda oturup Robert’ in eve dö nmesini bekledim. Geldiğinde, ondan izinsiz dışarı çıktığım için kabahatun bende olduğunu sö yledi. Kü çü cü k bir çocukla mevzuşurmuşçasına mevzuştu benimle. Merdivenleri çıkmama yardım  etmedi,  komşuların  da  bana  yaklaşmalarına  izin  vermedi.  I˙nanmayacaksınız,  fakat bü tü n gece dışarda kaldım. Kapının ö nü nde oturup uyumaya çalıştım. Sanki çevredeki bü tü n yatak odalarından horlayan insanların sesini işittim durdum. Sabahleyin Robert beni kucağına alıp yukarı taşıdı. Hastaneden çıktığımdan beri ilk defa beraber yattık.

“O  gü n  bugü ndü r  hapis  yaşamı  yaşıyorum.  I˙stediğim  an  dışarı  çıkabilirdim,  fakat  dö nü p dö nemeyeceğimi aslabir süre bitemezdim. Sonunda vazgeçtim. Robert, gü nlü k alışverişimizi yapması için bir komşuyla anlaştı. Dö rt yıldır sokak yü zü gö rmedim. Burada aile yadigârlarının, Robert’in mü zesinin bakımını yapıyorum. Babasına, bü yü kbabasına karşı tutkulu bir hayranlığı vardır. Sonra işte bu balkonda bir bahçe oluşturdum.